Drodzy chłopcy i dziewczęta, dziś się stała rzecz przeklęta. Bowiem kiedy na post przyszedł czas, każdy pomysł uciekł w las. Mimo wszystko chciałem bardzo dziś przedstawić. Wiersz króciutki, pod wieczorek by poprawić Wam humorek. Zapraszam. (całość również będzie rymowana)
Olaf uczeń jednej ze szkół. Całkiem mądry, nie jakiś muł. Pewnego dnia się zaczął zastanawiać, jak pełnię życia codziennie doznawać. Myślał długo i nie mógł spać. "Jak prawą nogą w końcu z łóżka wstać?". Pytanie trapiło go ciągle, bez przerwy, ciągle tylko zjadały go nerwy. Lecz pewnego dnia coś go oświeciło. Na jednym zdaniu się to wszystko skończyło. "Wiem, że nic nie wiem" pomyślał wtedy i wziął się za historię tak właśnie, od biedy. Filozofia i życia sens są bardzo ciekawe i nie bierz tego tak serio tylko jako zabawę, a moim hasłem przyjacielu drogi jest "Patrz czasem przed siebie, a nie tylko pod nogi."
Mam nadzieję, że post Wam się podobał. Jestem naprawdę zachwycony bo dzienne wyświetlenia są coraz większe, a niedługo blog przekroczy 8000 odsłon (w 3-4 miesiące). Dziękuję wszystkim, i zapraszam na Facebooka oraz inne konta społecznościowe, które są na prawym pasku troszkę wyżej. Do zobaczenia w piątek!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz